Sansaya kelingan dek
jamane urip
Susah nalika isih
kumpul bebrayan
Gelang kalung amung
gawe
Ati tansah kelingan
rina wengi.
Lungamu
ora dunung ing ngendi
Ninggalno
Aku lan Anakmu
Nganti
wayah iki, pancen Kowe
Ora
getun Aku ora nggumun
Sliramu
mesthi pedhot karo Aku.
Pamit
makaryo kerjo nyang Suroboyo
Ning saiki banjur lungo tanpo sworo,
Sliramu tego banget ora
eling
Aku nanging karepanku
elingono Anakmu,
Saben dina terus
nakokake sapa
Iku Bapakke Aku mung
meneng wae.
Gelang
kalung dadi pepeling
Nalika
biyen kowe isih nyanding
Senajan
pedhot Aku uga nyimpen
Gelang
kalung sing dak tompo
Kanggo
bukten yen sliramu kudu
Eling
marang wong sing kok
Tandur
sangang sasi ing gua panggarbianku.
Terbit : Senin, 15 Agustus
2016.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar